adsuefacio

adsuefacio
assŭē-făcĭo ( ads-, B. and K., Halm., Weissenb., Dinter), fēci, factum, 3, v. a. [assuetus], to use or accustom to something, to habituate, inure; constr., in Cicero's time, with abl.; later, with dat. or ad, with in with abl., and with inf. (cf. assuesco).
a.
With abl.:

aliquem puro sermone adsuefacere,

Cic. Brut. 59, 213; so id. de Or. 3, 10, 39:

alicujus rei exercitatione adsuefactus,

id. Cat. 2, 5:

armis,

id. Brut. 2, 7; id. Fam. 4, 13, 3:

nullo officio aut disciplinā adsuefactus,

Caes. B. G. 4, 1:

quodam genere pugnae adsuefacti,

id. B. C. 1, 44:

eruditus et adsuefactus alienis experimentis,

Tac. Or. 34.—
b.
With dat.:

operi,

Liv. 24, 48:

corvus adsuefactus sermoni,

Plin. 10, 43, 60, § 121; so Val. Max. 8, 7, ext. 15:

parvulos probitati, modestiae,

Tac. Or. 29:

non luxui aut voluptatibus,

id. A. 12, 5:

quorum moribus,

id. ib. 12, 10: aliquem lanificio, Suet. Aug. 64.—
c.
With ad:

ad supplicia patrum plebem adsuefacere,

Liv. 3, 52 fin.
d.
With in with abl. (eccl. Lat.):

homo adsuetus in verbis,

Vulg. Eccli. 23, 20; ib. Jer. 2, 24.—
e.
With inf.:

Caesar (ceteras nationes) domuit, imperio populi Romani parere adsuefecit,

Cic. Prov. Cons. 13 fin.:

equos eodem remanere vestigio adsuefaciunt,

Caes. B. G. 4, 2:

parva momenta levium certaminum adsuefaciebant militem paenitere, etc.,

Liv. 22, 12.

Lewis & Short Latin Dictionary, 1879. - Revised, Enlarged, and in Great Part Rewritten. . 2011.

Игры ⚽ Поможем решить контрольную работу

Look at other dictionaries:

  • ՆԱՀԱՏԱԿԵՑՈՒՑԱՆԵՄ — (ցուցի.) NBH 2 0403 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical ն. ἅθλα ἑθίζω adsuefacio, exerceo. որ եւ ՆԱՀԱՏԱԿԵՄ, եցի. Հանդիսացուցանել. կրթել ʼի նահատակութիւն ո՛ր եւ է իրաց. *Նահատակեցուցանէին հարքն զմանկունս իւրեանց ʼի հագներգութիւնս …   հայերեն բառարան (Armenian dictionary)

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”